Δρ. Ιωάννης Ευθυμιόπουλος: Οι Τρεις Ιεράρχες συνένωσαν το ελληνικό με το χριστιανικό πνεύμα

Του Μιχάλη Κακιά

Με αφορμή την γιορτή των Τριών Ιεραρχών ο διευθυντής Γραφείου Ελληνικής Παιδείας Αρχιεπισκοπής Αμερικής, Δρ Ιωάννης Ευθυμιόπουλος, παραχώρησε μία άκρως ενδιαφέρουσα και σημαντική συνέντευξη για τα Ελληνικά Γράμματα, τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.

Δρ. Ευθυμιόπουλε, γιατί συνεορτάζουμε τη μνήμη των Τριών Ιεραρχών και τα Ελληνικά Γράμματα; Ο εορτα­σμός αυτός είναι συμπτωμα­τικός;

«Υπάρχουν πολλά γεγο­νότα που συνηγορούν στο ότι ο εορτασμός αυτός δεν είναι μια απλή σύμπτωση. Εορτάζεται το μεγαλύτερο γεγονός της σύζευξης (συναδέλ­φω­σης) και της συνεργασίας του Χριστιανισμού με την κλασσική παιδεία.

Οι Τρεις Ιεράρχες υπήρξαν οι πρώτοι θεμελιωτές του χριστια­νικού πολιτισμού, οι οποίοι συνένωσαν το ελληνικό με το χριστια­νι­κό πνεύμα. Πιστεύεται λοιπόν ότι αυτός είναι και ο σπουδαιότερος λόγος που καθιερώθηκε η εορτή των Τριών Ιεραρχών ως ημέρα και των Ελληνικών Γραμμάτων. Τα Ελληνικά Γράμματα διατρανώθηκαν σαν μια πλα­τύ­τε­ρη πνευμα­τική προσφορά.

Καταξιώθηκαν μέσα από τον στο­χα­σμό του Ελλη­να διανοητή και του δασκάλου και μεταμορ­φώ­θηκαν σε ιδέες και ιδεώδη, που ξεπήδησαν μέσα από τον Ελληνισμό για να αγκα­λιά­σουν την Οικουμένη πνευματικά.  Γι’ αυτό σκοπός μας είναι να προσεγγίσουμε τις σχέσεις τους, τις πράξεις, τις πνευματικές και ηθικές αρετές τους στη σύγχρο­νη εποχή μας».

Τι αντιπροσωπεύουν οι Τρεις Ιεράρχες στη σημερι­νή εποχή με το έργο τους;

«Οι Τρεις Ιεράρχες αντιπροσωπεύουν και συνθέτουν μια πνευ­μα­τι­κότητα. Συνδυάζουν την τελειότητα του ανθρώπου με το χρι­στιανικό ιδεώδες. Ηθελαν να συνδυάσουν την τελειότητα του ανθρώπου με το χριστιανικό ιδεώδες όπως το κατανόησαν, το οραματίστηκαν, το μορφοποίησαν και το πραγμάτωσαν.

Ηθελαν να εξυψώσουν τον άνθρωπο πνευματικά, να φτάσει ηθικά σε ένα υψηλό μορφω­τικό επίπεδο, σε μια νεότερη υγιαίνουσα ελληνική κοι­νω­νία. Να μην υπάρχουν κοινωνικές αναταραχές, πολιτική αστάθεια, πόλε­μοι, τρομο­κρατίες, καταπίεση των ισχυρών και κλονισμός των ηθι­κών αξιών.

Σε αυτήν την παραζάλη και την αβεβαιότητα ο άνθρωπος μεταπλάθεται και γίνεται δικαστής της εποχής του, ενώ η ελληνική φυλή επιδιώκει να εύρει το ελληνοχριστιανικό ιδεώδες.

Το όραμά τους προβάλλεται ως θρησκευτικό κοινωνικό και πολιτιστικό που βιώνεται με τη χριστιανική πίστη, τον έμπρακτο λόγο και την παιδεία. Αυτό το ιδεώδες που βίωσαν οι Αγιοι Πατέρες οφείλουμε να το διατηρήσουμε και να προβληματιστούμε. Η ιστορική μοίρα του Ελληνισμού είναι να ζει ως πνεύμα, να ακμάζει, να μεγαλουργεί και να αγωνίζεται. Ο Ελληνας επέζησε μέσα στην Ιστορία, ως κατ’ εξοχήν θεμε­λιω­τής του κάλλους, του πνεύματος, και της αρετής».

Λέγεται ότι οι Τρεις Ιεράρχες αρκέσθηκαν σε θεω­ρη­τικές συζητήσεις. Τι πιστεύετε γι’ αυτό;

«Αισθάνομαι πολύ μικρός να κρίνω το έργο, τις πράξεις και τα οράματα των Πατέρων της Εκκλησίας. Αυτά που αφήνουν να αιωρούνται οι βέβηλοι του Χριστιανισμού και του Ελληνισμού με βρίσκουν αντίθετο. Είναι παντελώς άδικο και μείζον λάθος.

Τα φιλανθρωπικά ιδρύματα, η Βασιλειάδα, τα Πτωχοκο­μεία, τα Νοσοκομεία, τα Γηροκομεία, οι αγώνες κατά της αδικίας αποτελούν την απάντηση σ’ αυτούς. Αν εφαρμόζαμε εν τη πράξει, τα όσα μας δίδαξαν και πραγ­μά­τωσαν θα είχαμε πολλά να ωφεληθούμε.

Πέ­ραν των όσων έπραξαν, οι Τρεις Ιεράρχες διεκήρυτταν με παρρησία και θάρρος τα όσα πίστευαν. Είναι άξιοι θαυμασμού και τιμής, γιατί πολέμησαν τους αιρετικούς διέσωσαν την Ορθοδο­ξία και αδιαφόρησαν για τους κινδύνους που διέτρεχαν. Εύλογα λοιπόν προβάλλονται ως λαμπρά παραδείγματα ηθικής, σοφίας, α­δα­μάντι­νου χαρακτήρα, ρητορικής δυνότη­τας, κοι­νω­νικής και αν­θρωπι­στικής δραστηριότητας».

Επ’ ευκαιρία της κοινής εορτής τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε;

«Μέσα από το βίο και τις πράξεις των Τριών Ιεραρχών να ανα­ζη­τήσουμε την ευσέβεια, την αρετή, τις ηθικές αξίες και την πνευ­μα­τικότητα.

Η σύζευξη του Ελληνισμού και του ορθόδοξου χριστιανισμού να μείνει βαθειά στη μνήμη μας ως το ιστορικό μας παρελθόν που μας κληροδότησαν οι Αγιοι Πατέρες της χριστιανοσύνης. Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, σε μια πολυτάραχη εποχή, ο βίος και οι πράξεις τους να αποτελούν φωτεινό παράδειγμα.

Ιδιαίτερα για τους δασκάλους μας, τα παιδιά μας, τη σπουδά­ζουσα νεολαία και τον Ελληνισμό να αποτελεί το φάρο και το παράδειγμα φιλομάθειας, εργατικότητας, αρε­τής, ήθους και φιλαλληλίας. Το οικουμενικό ιδεώδες για τη χριστιανική πίστη, είναι να γίνει η πίστη αυτή οικουμενική, παγκόσμια, έκφραση ζωής και πολιτισμού, ώστε να γίνει η Οικουμένη Εκκλησία και η Εκκλησία Οικουμένη. Δεν υπάρχει μεγάλη εποχή μέσα στην Ιστορία χωρίς να έχει το ρίζωμά της μέσα στη θρησκευτικότητα».

Πηγή: Εθνικός Κήρυξ