Search
Thursday 12 January 2017
  • :
  • :
Επικαιρότητα

Εθνική Στρατηγική

Print Friendly

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
Εθνική Στρατηγική δε σημαίνει πώς θα κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές.

Δε σημαίνει πώς θα επανεκλεγούμε στην εκλογική μας περιφέρεια ώστε να μη χάσουμε τη βουλευτική μας αποζημίωση.

Δε σημαίνει πώς θα διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας, τα προνόμιά μας και την επιρροή μας στους ψηφοφόρους μας.

Δε σημαίνει πώς θα ανεβάσουμε τα ποσοστά μας στα γκάλοπ και τη δημοφιλία μας στις δημοσκοπήσεις.

Δε σημαίνει πώς θα αυξήσουμε την επιρροή μας στην Κυβέρνηση και τα όργανα του κόμματος.

Δε σημαίνει πώς θα αυξήσουμε την προσωπική μας περιουσία με πλάγιους τρόπους, ώστε να μην αλλάξει πολύ το «πόθεν έσχες».

Εθνική Στρατηγική δε σημαίνει πως για να πατάξεις τη διαπλοκή δημιουργείς μια καινούρια διαπλοκή στη θέση της.

Δε σημαίνει πως μπορείς να καταργήσεις τον ευαγγελικό λόγο του Ιησού και το θρησκευτικό φρόνημα της πλειοψηφίας των Ελλήνων με διάταγμα του Υπουργείου Παιδείας.

Δε σημαίνει πως μπορείς να φωτογραφίζεσαι και να χαριεντίζεσαι με τον φωτογραφικό φακό σαν φωτομοντέλο, κι ας είσαι ο Πρωθυπουργός μιας χώρας, σε βαθιά ύφεση.

Δε σημαίνει πως μπορείς να αντιμετωπίζεις το προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα με τη λογική «βλέποντας και κάνοντας».

Δε σημαίνει πως προσπαθώντας να καταργήσεις την τρόικα [ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ] δίνεις την εξουσία στο κουαρτέτο [ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ, ESM], σφίγγοντας ακόμη πιο πολύ τη θηλιά στο λαιμό των Ελλήνων.

Δε σημαίνει να ζεις με ιδεοληψίες και αυταπάτες για success story, εθνική κυριαρχία και ανάπτυξη όταν η ανεργία καλπάζει, η αγορά έχει στραγγίξει από ρευστότητα και ο πληθυσμός χωρίζεται σε άνεργους, μισθωτούς, μικροεπιχειρηματίες και συνταξιούχους που δεν βλέπουν πουθενά φως στον ορίζοντα.

Και τέλος Εθνική Στρατηγική δε σημαίνει να εφαρμόζεις το Τρίτο Μνημόνιο και τη Στρατηγική του Σόιμπλε με την ψευδαίσθηση ότι μπορεί σε αυτές τις συνθήκες να χαράξεις Εθνική Στρατηγική…

Και τότε τι είναι Εθνική Στρατηγική;

Εθνική Στρατηγική είναι αυτό που έκανε το 2012 ο Πρόεδρος του Καζακστάν Ναζαρμπάγιεφ, όταν κατήρτισε αναλυτικό πλάνο για το πού επιθυμεί να βρίσκεται η χώρα του το 2050! Μάλιστα, το 2050…

Ο στόχος, για το Καζακστάν το 2050, είναι να βρίσκεται στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου με έμφαση στην ανάπτυξη και την καινοτομία. Και για την επίτευξη του στόχου ο Πρόεδρος Ναζαρμπάγιεφ δημιούργησε εθνικό fund, έφτιαξε νέα πρωτεύουσα από το μηδέν, την Αστανά, κι έδωσε δουλειές και όραμα στους πολίτες της χώρας του.

Αλήθεια, ποιος Έλληνας πολιτικός έχει σήμερα όραμα για το πώς θα είναι η Ελλάδα το 2050;

Αποικία χρέους;

Αποικία προσφύγων;

Ή μήπως μία χώρα γερόντων που θα φυτοζωούν με ψαλιδισμένες συντάξεις;

Γιατί η πλειοψηφία των νέων θα προσφέρει την εργασία και τον πλούτο των γνώσεών της σε άλλες χώρες…, χώρες που ξέρουν τι σημαίνει Εθνική Στρατηγική. Χώρες που ξέρουν ότι το έμψυχο δυναμικό των νέων βρίσκεται πίσω από κάθε επιτυχημένη επένδυση.

Άρα, εάν θέλουμε να μιλήσουμε για εθνική στρατηγική στη χώρα μας πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε για το πώς ονειρευόμαστε την Ελλάδα στα επόμενα 30 χρόνια.

Χώρα τουριστική, αγροτική, κατασκευών, ελαφράς βιομηχανίας ή υπηρεσιών;

Π.χ. Γιατί ενώ τα κουνούπια βρίσκονται στην Ελλάδα τα αντικουνουπικά να κατασκευάζονται στη Γερμανία; Τόσο προηγμένη τεχνολογία διαθέτουν;

Π.χ. Γιατί να μην έχουμε διαφημίσει – οργανώσει το χειμερινό τουρισμό αφού είμαστε γεμάτοι βουνά και διαθέτουμε 20 χιονοδρομικά κέντρα; Γιατί όλοι οι Ευρωπαίοι να γνωρίζουν τις Άλπεις στην Ελβετία και όχι τον Άγιο Αθανάσιο στο Καϊμακτσαλάν; Αλήθεια, υπάρχει πουθενά στον κόσμο χιονοδρομικό κέντρο όπου κάνεις σκι ανάμεσα σε δύο θάλασσες, όπως αυτό του Πηλίου;

Ένα πράγμα είναι σημαντικό να θυμόμαστε: Οι Έλληνες μπορεί να πτώχευσαν. Η Ελλάδα, όμως, δεν μπορεί να πτωχεύσει ποτέ. Το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη δεν μπορεί να πτωχεύσει. Θα έχει πάντα ανεκτίμητη αξία…

Σήμερα η Ελλάδα, περισσότερο από ποτέ, δεν χρειάζεται πολιτικούς διαχειριστές της κρίσης. Χρειάζεται πολιτικούς οραματιστές, που να είναι σε θέση να χαράξουν μακροχρόνια εθνική στρατηγική και να εμπνεύσουν τον καταταλαιπωρημένο ελληνικό λαό. Φως στο τούνελ ποτέ δεν πρόκειται να δούμε εάν δεν δούμε πρώτα το φως μέσα στο κεφάλι μας. Κάθε μεγάλο ανθρώπινο επίτευγμα πρώτα σχηματίστηκε στη φαντασία και τον νου των ανθρώπων και μετά έγινε στην πράξη.

Δοκιμάσαμε τη δεξιά, τη σοσιαλιστική και την αριστερή διαχείριση των μνημονίων. Όλες απέτυχαν. Επίσης, όλες οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου βρίσκονται σε κρίση. Μήπως η αρχιτεκτονική του Ευρώ είναι σχεδιασμένη για τις χώρες του Βορρά;

Μήπως, τελικά, το ευρώ δεν είναι φετίχ, ούτε προαπαιτούμενο για να βγούμε από την κρίση; Μήπως οι Βρετανοί με το Br-Exit μας δείχνουν το μέλλον; Μήπως ήρθε η ώρα να χαράξουμε, επιτέλους, μία εθνική στρατηγική χωρίς Τρόικες και Κουαρτέτα στο κεφάλι μας;

Μήπως, λέω, μήπως…

Στάθης Παπαγιαννίδης

Στάθης Παπαγιαννίδης

Ο Στάθης Παπαγιαννίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, μεγάλωσε στην Αθήνα, σπούδασε στην Πάτρα, μετεκπαιδεύτηκε στο Λονδίνο και τώρα ζει στο Λαύριο.

Δεν πίστεψε στο τρένο της Πληροφορικής (βλ. Βοηθήστε τους Κομπιουτεράδες, εκδ. Θέμα 1992), ούτε στο θαύμα του εκσυγχρονισμού και του ευρώ (βλ. το Αλφαβητάρι του Εκσυγχρονισμένου, εκδ. Δίαυλος 2001).

Αντίθετα, πιστεύει στη βέλτιστη αξιοποίηση του χρόνου (βλ. Πως θα γίνεις πλούσιος σε χρόνο, εκδ. Πατάκη 2007) και στη χαρά της δημιουργικότητας που ξεπερνά την απόλαυση της κατανάλωσης (Καταναλωτική Νοημοσύνη, το παρόν βιβλίο).

Με σπουδές στην πληροφορική και τα οικονομικά (Πολυτεχνείο Πατρών, London School of Economics) και πολυετή τραπεζική εμπειρία (Εθνική Τράπεζα, Alpha Bank), ο συγγραφέας καταθέτει μια διαφορετική πρόταση στην οικονομική κρίση που μας βρήκε τόσο απροετοίμαστους.

Μια πρόταση που λέει ότι το φως δε βρίσκεται στην άκρη του τούνελ αλλά μέσα στο κεφάλι μας αρκεί ν’ αφήσουμε τη σκέψη μας ελεύθερη και την ψυχή μας ανοιχτή στους γύρω μας.




Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *