Η Κατερίνα κι η Ζωή, τ’ Αντιγονάκι κι η Ζηνοβία θα μπορούσαν να είναι φίλες και να τραγουδούν “Ω, τι χαρούμενη ζωή!” πάνω στη βάρκα του καμπούρη Αντρεα όπως έγραφε ο Βάρναλης και μελοποιούσε ο Μίκης. Η Κατερίνα κι η Ζωή, τ’ Αντιγονάκι κι η Ζηνοβία είναι οι Έλληνες που θα μπορούσαν να ήταν ενωμένοι στα δύσκολα, μα αντί για αυτό “Ήρθ’ ο χειμώνας ο κακός και σκόρπισε η τρελή παρέα”. Και η Κατερίνα κι η Ζωή, τ’ Αντιγονάκι κι η Ζηνοβία από φίλες έγιναν φυλές ενός δημοψηφίσματος.
Η πρώτη φυλή του δημοψηφίσματος εκπροσωπείται….επάξια από την Ζωή. Έλα τώρα ποια Ζωή; Την Ζωή-αποφασίζομεν και διατάσσομεν- Κωνσταντοπούλου. Είναι η χαρακτηριστική φιγούρα του ανθρώπου που θα επιχειρήσει να σου επιβάλει την άποψή του. Σαν το λοχία σου στο στρατό ένα πράγμα…Με αυτήν αντιλαμβάνεσαι πως το ερώτημα του δημοψηφίσματος δεν είναι ΟΧΙ ή ΝΑΙ, αλλά ΟΧΙ ή το αντίθετο του ΟΧΙ που σημαίνει εχθρός του λαού! Η μόνη δικαιολογία για να χρησιμοποιηθεί το ΝΑΙ είναι αν πείς “Ναι θα ψηφίσω ΟΧΙ”… Κλασσική περίπτωση πολιτικού μπούλινγκ! Θα ψήφιζες ΟΧΙ μόνο και μόνο για να σταματήσει να μιλάει! Είναι όμως κομμάτι της κοινωνίας μας. Πόσες φορές έχουμε ζήσει πλάι σε όσους με το έτσι θέλω προσπαθούν να μας επιβάλουν τις θέσεις τους;
Η δεύτερη φυλή του δημοψηφίσματος είναι το Αντιγονάκι… που πετάει το φαρμάκι! Ορίτζιναλ εκπρόσωπος η Αντιγόνη Λυμπεράκη , η οποία εκπροσωπώντας “Το Ποτάμι”, ούσα βουλευτής Β’ Αθηνών, μιλώντας για το δημοψήφισμα και σχολιάζοντας όσους ψηφίσουν «ΟΧΙ» δήλωσε:
«Δεν είναι κακοί, δεν είναι ανόητοι, δεν είναι αμόρφωτοι αυτοί που είναι φτωχοί. Απλώς, κάνουν λάθος επιλογές σε κρίσιμες στιγμές». Η “Μαρία Αντουανέτα” της πολιτικής έβγαλε πόρισμα πως οι φτωχοί κάνουν λάθος επιλογές για αυτό είναι φτωχοί. Βρε κουτέ Θουκυδίδη που πριν από χιλιάδες χρόνια είπες “Δεν θεωρούμε ντροπή την φτώχεια. Ντροπή είναι να μην την αποφεύγει κανείς δουλεύοντας” δεν ήξερες τίποτε! Κάποιοι άνθρωποι τελικά μένουν φτωχοί στο πνεύμα και στην καρδιά επειδή παριστάνουν τους πλούσιους. Το Αντιγονάκι αντικατοπτρίζει την φυλή εκείνη του Έλληνα που έβλεπε, βλέπει & θα βλέπει επ΄άπειρον τον εαυτό του ανώτερο από τον διπλανό! Το Αντιγονάκι της κοινωνίας μας ή της πολιτικής σκηνής σαν άλλη Μαντάμ Σουσού βλέπει γύρω της μονάχα ενοχλητικούς Μπιθουλαίους και αναζητά Κατακουζηνούς για να συναναστραφεί ακόμη κι αν εκείνοι τελικά την γελάσουν!
Η τρίτη φυλή του δημοψηφίσματος είναι η Ζηνοβία. Η Ζηνοβία είναι η φυλή του Έλληνα που δεν θέλει πάτρονες. Σαν την βασίλισσα της Παλμύρας, Ζηνοβία, η οποία στη διάρκεια της πεντάχρονης βασιλείας της (267 – 272 μ.Χ.), κατόρθωσε να μετατρέψει την υποτελή στη Ρώμη πολιτεία της σε ανεξάρτητο βασίλειο και την Παλμύρα ως μία από τις πλουσιότερες πόλεις της Ανατολής.
Το 269 μ.Χ. μάλιστα ξεκίνησε πόλεμο εναντίον των Ρωμαίων, που αν και στην αρχή πήγε πολύ καλά αφού κατέλαβε ολόκληρη τη Συρία και την Παλαιστίνη και στη συνέχεια την Αίγυπτο, και άλλες ρωμαϊκές επαρχίες της Ανατολίας κατέληξε με την Ζηνοβία δεμένη με χρυσές αλυσίδες πίσω από το άρμα του αυτοκράτορα Αυρηλιανού όταν εκείνος επέστρεφε στην Ρώμη αφού την είχε κατατροπώσει. Η Ζηνοβία που ξεκίνησε ως ασυμβίβαστη και βγήκε στο αντάρτικο, τελικά συμβιβάστηκε πλήρως αφού παντρεύτηκε ένα Ρωμαίο συγκλητικό και πέρασε την υπόλοιπη ζωή της μέσα σε ανέσεις και πολυτέλεια στη ρωμαϊκή έπαυλή του. Η Ζηνοβία λοιπόν αντικατροπτρίζει την φυλή εκείνη του Έλληνα που ξεκινάει με το “παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους” και καταλήγει κομμάτι του ιδίου συστήματος που επιχείρησε να πολεμήσει. Πάει κάπου το μυαλό σας;
Και φτάνουμε στην τέταρτη φυλή του δημοψηφίσματος. Είναι η Κατερίνα που αλήθεια πονάει για αυτό που συμβαίνει γύρω της, θέλει να εκφραστεί αλλά νιώθει μπουκωμένη από τις αναθυμιάσεις της θλιβερής καθημερινότητας. Ποια Κατερίνα αντικατοπτρίζει όλο αυτό; Η Κατερίνα Γώγου με την ποίησή της..
Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ
είναι μη γίνω “ποιητής”
Μην κλειστό στο δωμάτιο
ν’ αγναντεύω τη θάλασσα
κι απολησμονήσω.
Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου
κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ
μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις.
Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε
για να με χρησιμοποιήσει.
Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα
για να κοιμίζω τους δικούς μου.
Μη μάθω μέτρο και τεχνική
και κλειστώ μέσα σε αυτά
για να με τραγουδήσουν.
Μην πάρω κιάλια για να φέρω πιο κοντά
τις δολιοφθορές που δεν θα παίρνω μέρος
μη με πιάσουν στην κούραση
παπάδες και ακαδημαϊκοί
και πουστέψω
Έχουν όλους τους τρόπους αυτοί
και την καθημερινότητα που συνηθίζεις
σκυλιά μας έχουν κάνει
να ντρεπόμαστε για την αργία
περήφανοι για την ανεργία
Έτσι είναι.
Μας περιμένουν στη γωνία
καλοί ψυχίατροι και κακοί αστυνόμοι.
Ο Μάρξ…
τον φοβάμαι
το μυαλό μου τον δρασκελάει και αυτόν
αυτοί οι αλήτες φταίνε
δεν μπορώ γαμώτο να τελειώσω αυτό το γραφτό
μπορεί…ε;…μίαν άλλη μέρα...
Loading ...