Το Αλμάτι είναι μια πόλη με πολλούς νέους με το ενα τρίτο του πληθυσμού της να είναι κάτω των 30 ετών. Η αρχή μιας νέας αυγής πλησιάζει καθώς μια χρυσή γενιά νέων ανθρώπων θα αλλάξει τελικά το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο της χώρας.
Το Αλμάτι έχει περισσότερα πανεπιστήμια από οποιαδήποτε άλλη πόλη του Καζακστάν και διαθέτει μια ποικιλία από τις πιο σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις και αλλά και εγκαταστάσεις για επαγγελματική προπόνηση. Επιπλέον, το Αλμάτι φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό διαφόρων αθλητικών εκδηλώσεων και εκστρατειών – πάνω από 250 εκδηλώσεις ετησίως – που βοηθούν στη διαμόρφωση ενός υγιούς τρόπου ζωής αλλά και της κοινωνίας γενικότερα. Τα πιο δημοφιλή χειμερινά αθλήματα στην πόλη είναι το σκι, οι Σανίδες snowboard και το πατινάζ.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι απόλυτα λογικό για την πόλη του Αλμάτι να φιλοξενήσει το πιο διάσημο διεθνές αθλητικό γεγονός για τους μαθητές-αθλητές, τη Χειμερινή Πανεπιστημιάδα του 2017.
Η διοργάνωση της Χειμερινής Πανεπιστημιάδας του 2017 αποτελεί ιδανική ευκαιρία για να προβληθεί στον κόσμο το φυσικό κάλλος της Δημοκρατίας του Καζακστάν. Η επιτυχία της Χειμερινής Πανεπιστημιάδας στο Αλμάτι δεν θα μπορούσε να υποτιμηθεί, και θα πρέπει να χρησιμεύσει ως πλατφόρμα για την επίτευξη μεγαλύτερων στόχων, όπως τα Στρατηγικά Σχέδια του 2020 και 2030, όπως αυτά ορίστηκαν από τον Πρόεδρο του Καζακστάν.
Το Αλμάτι είναι μια πόλη που φημίζεται για τα περιβόλια του με τις μηλιές
Το Αλμάτι, όπως υποδηλώνει η ονομασία του, είναι η πόλη φημίζεται για τα περιβόλια του με τα μήλα, ειδικότερα για τα περιβόλια με τα μήλα Απόρτ. Ο θρύλος λέει ότι τα μήλα Απόρτ είναι παγκοσμίως γνωστά και προέρχονται από αυτήν ακριβώς την περιοχή. Το Αλμάτι είναι η μεγαλύτερη πόλη στο Καζακστάν και είναι η καρδιά της χώρας από την άποψη του οικονομικού, πολιτιστικού και του τουριστικού τομέα. Ο πληθυσμός του Αλμάτι είναι σχεδόν 1.900.000 άτομα τα οποία αποτελούν περίπου το 11,4% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.
Η πόλη καταλαμβάνει μια έκταση πάνω από 170 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Βρίσκεται ανάμεσα στις κοιλάδες των ποταμών Μπολσάγια και Μαλάγια Αλμάτινκα και των αντίστοιχων παραποτάμων που έρχονται από τους παγετώνες και τις χαράδρες του Τρανς-Ιλύ-Αλατάου και φτάνουν στην Κοιλάδα Ιλύ (στο Λεκανοπέδιο του Μπαλκάς). Τα ορεινά ποτάμια και οι λίμνες είναι η κύρια πηγή ύδρευσης της πόλης. Τα ορεινά φαράγγια περιλαμβάνουν πολλούς καταρράκτες με θερμές πηγές με ραδόνιο και θείο. Διάφορα θέρετρα για λουτροθεραπεία έχουν δημιουργηθεί γύρω από τις πηγές αυτές.
Οι μοναδικές φυσικές και κλιματικές συνθήκες του Αλμάτι επηρέασαν τις καινοτόμες επιστημονικές ιδέες, τις έννοιες της μηχανικήε και τα μεγάλα έργα αυτού του αιώνα. Εδώ εφαρμόστηκαν οι ιδέες του επιστήμονα V.N. Buchman που σχετίζονται με την ηλιακή ενέργεια. Ο ηλιο-θεραπευτικός ανακλαστήρας που εφηύρε και παρουσίασε στην έκθεση που πραγματοποιήθηκε για τον εορτασμό της 15ης επετείου της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Καζακστάν μπορεί να βράσει το νερό και να θέσει σε εφαρμογή ένα μικρό μηχάνημα με ατμό μπροστά στα μάτια του έκπληκτου κοινού. Το ηλιακό ρολόι του Buchman στόλιζε την πλατεία μπροστά από τον καθεδρικό ναό. Όσον αφορά τον ανακλαστήρα του Buchman, την ευργετική του επίδραση την έχουν νιώσει από το 1959 οι ασθενείς της πρώτης τότε ηλιο-κλινικής στη Δημοκρατία του Καζακστάν.
Μια άλλη επιστημονική επιτυχία στο Αλμάτι είναι η αστρο-φυτολογία που ανακαλύφθηκε από τον ακαδημαϊκό G.A. Tikhov. Η αστρο-φυτολογία είναι ένας ειδικός επιστημονικός κλάδος που μελετά τις φασματοφωτομετρικές ιδιότητες της επιφάνειας του Άρη καθώς και την επίγεια βλάστησή του. Με την ευκαιρία αυτή, διάφοροι ποιητές με χιούμορ υποστηρίζουν ότι «θα υπάρξουν Απόρτ μηλιές του Αλμάτι που θα ανθίζουν στον Άρη».
Όσον αφορά την ύπαρξη βασικών βιομηχανιών στο Καζακστάν, το Αλμάτι είναι ο κύριος κατασκευαστής βύνης, ηλεκτρικών μπαταριών, γύψινων αντικειμένων, σκυροδέματος και μεταλλικών πύργων για γραμμές υψηλής τάσης, όπως επίσης και πυροσβεστικών κρουνών, σιλικόνης, σιντεπόν, και γαλβανισμένων εν θερμώ μεταλλικών προϊόντων.
Εφόσον βρίσκεται στους πρόποδες της οροσειράς Ζαλίνσκι Αλατάου, το Αλμάτι είναι μία από τις πιο όμορφες πόλεις του Καζακστάν. Το υψηλότερο σημείο της πόλης είναι το Όρος Κοκ-Τομπέ που βρίσκεται σε υψόμετρο 1.100 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, με καταπληκτική θέα στα βουνά και την πόλη.
Ένας θεόρατος πύργος τηλεόρασης με ύψος 350 μέτρων έχει θέα στους πρόποδες του Όρους Κοκ-Τομπέ. Με βάση τη μέτρηση της στάθμης της θάλασσας, αυτός ο πύργος είναι ο ψηλότερος στον κόσμο. Το Φαράγγι Μπουτακόβκα έχει έναν υπέροχο καταρράκτ, που βρίσκεται πάνω από 1.800 μέτρα πιο ψηλά από την επιφάνεια της θάλασσας. Το Φαράγγι Μπολσάγια Αλμάτινκα κοντά στη μεγάλη Λίμνη του Αλμάτι βρίσκεται 2.500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και προσφέρει φρέσκο βουνίσιο αέρα, καταπληκτική θέα και ένα καλειδοσκόπιο χρωμάτων. Το φαράγγι φιλοξενεί επίσης ένα αστρονομικό παρατηρητήριο.
Υπάρχουν και πολλά άλλα εντυπωσιακά αξιοθέατα για να διαλέξετε ποιο σας ενδιαφέρει περισσότερο. Για όσους εκδηλώνουν ενδιαφέρον για την ιστορία της πόλης, το Αλμάτι ήταν μια αρχαία πόλη που έπαιξε σημαντικό ρόλο ως σημείο διέλευσης στον Δρόμο του Μεταξιού. Τα ερείπια ενός ημι-νομαδικού οικισμού που χρονολογείται στον έβδομο με τρίτο αιώνα π.Χ. έχουν αποκαλυφθεί κάτω από τη σύγχρονη πόλη.
Παρά τη σημασία που έπαιξε στην άνθιση του Δρόμου του Μεταξιού, το Αλμάτι δέχτηκε την επίθεση των Μογγόλων τον 13ο αιώνα. Στη συνέχεια, οι Τιμουρίδες και οι Ντζουνγκάρ εισέβαλαν στην πόλη και την κατέστρεψαν ολοσχερώς. Χρειάστηκαν σχεδόν έξι αιώνες προτού το Αλμάτι καταφέρει να αποκαταστήσει τη σημασία του ως πόλη.
Τον 19ο αιώνα, η τσαρική κυβέρνηση αποφάσισε να χτίσει ένα φρούριο κοντά στον παλιό οικισμό για προστασία απέναντι στους Κοκάντ Χανάτε. Έτσι, στις 4 του Φλεβάρη 1854, η σύγχρονη ιστορία της πόλης ξεκίνησε με την ίδρυση του Φρουρίου Βέρνιυ κοντά στην οροσειρά Ζαλίνσκυ Αλατάου. Ως εκ τούτου, η πόλη μετονομάστηκε σε «Βέρνιυ».
Η χλωρίδα και η πανίδα της οροσειρά Ζαλίνσκυ Αλατάου είναι πολυποίκιλη και εντυπωσιακή. Τα προάστια του Αλμάτι θεωρούνται μέρος του εθνικού πάρκου Ίλε-Αλατάουσκι το οποίο είναι χώρος φυσικών καταυλισμών και καταφυγίων άγριας ζωής. Τα πιο σπάνια πουλιά και τα ζώα που κατοικούν στις προστατευόμενες περιοχές βρίσκονται στον κατάλογο των απειλούμενων προς εξαφάνιση ειδών του Καζακστάν, συμπεριλαμβανομένης και της λεοπάρδαλης του χιονιού που σήμερα απεικονίζεται πάνω στο έμβλημα του Αλμάτι.
Καθώς η σημασία του Αλμάτι άρχισε να αναβιώνει στην ιστορία του Καζακστάν, η καταστροφή είχε ήδη χτυπήσει με τη μορφή μεγάλων σεισμών- τον Μάιο του 1887 και τον Δεκέμβριο του 1910. Παρ ‘όλα αυτά, όπως έχει αποδείξει ο χρόνος καθ’όλ τη διάρκεια της ιστορίας του, το ηθικό του λαού του Καζακστάν είναι ακμαίο. Οι καταστροφές που προκλήθηκαν από τους δύο σεισμούς δεν κλόνισαν το ηθικό του λαού της πόλης, ούτε σταμάτησαν την πόλη από το να αναδειχθεί ξανά.
Την 5η Φεβρουαρίου 1921, η πόλη μετονομάστηκε σε «Άλμα-Άτα». Με την πρωτοβουλία της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατίας του Καζακστάν, η πρωτεύουσα της χώρας μεταφέρθηκε από το Κιζίλ-Ορντά στην Άλμα-Άτα, το 1927. Μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής των σιδηροδρόμων του Τουρκσίμπ το 1929-1930, η μετακίνηση μεταξύ των δύο πόλεων έγινε πολύ πιο εύκολη.
Η πόλη έγινε η πύλη προς το Καζακστάν αφότου φτιάχτηκε το αεροδρόμιο της Άλμα-Άτα, το 1930. Άνθρωποι από άλλες πόλεις του Καζακστάν άρχισαν να επισκέπτονται την Άλμα-Άτα, ενώ οι ρωσικές αντιπροσωπείες επισκέπτονταν τη νέα διοίκηση κυβέρνηση και το κυβερνητικό κέντρο. Μέσα σ’ένα σύντομο χρονικό διάστημα τριών ετών, ο πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε σε 100.000 άτομα το 1929, από 45.000 άτομα το 1926.
Από το 1929 έως και το 1930, η κυβέρνηση ενέκρινε την κατασκευή νέων εγκαταστάσεων στην πόλη, συμπεριλαμβανομένων και κτηρίων για στέγαση του κόσμου, για διοικητικές υπηρεσίες και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Το συνολικό κόστος κατασκευής ανήλθε στα 10.600.000 ρούβλια. Το 1936, ένα γενικό οικιστικό σχέδιο εκπονήθηκε για την ανάπτυξη της Άλμα-Άτα ως νέα πολιτιστική πρωτεύουσα του Καζακστάν μέσω της βελτίωσης και ανακατασκευής του υπάρχοντος ορθογώνιου συστήματος των συνοικιών.
Παρ ‘όλα αυτά, η πόλη άλλαξε δραματικά κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Περισσότεροι από 26.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εκκενώσουν την πόλη, ενώ η Άλμα-Άτα αποτέλεσε κομβικό σημείο για την ύπαρξη βιομηχανικών και υλικών πόρων, που συμπεριλάμβαναν πάνω από 30 βιομηχανικές εγκαταστάσεις που λειτούργησαν και ως στρατιωτικές εγκαταστάσεις, οκτώ στρατιωτικά νοσοκομεία, 15 ινστιτούτα, πανεπιστήμια και τεχνικές σχολές, καθώς και περίπου 20 πολιτιστικά ιδρύματα για να αναφέρουμε μόνο μερικά από αυτά. Τρεις μονάδες τυφεκιοφόρων είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους εδώ, όπως η διάσημη 8η Μονάδα Πανφίλοφ, μαζί με δύο τάγματα τυφεκιοφόρων και τρία συντάγματα αεροπορίας.
Για τη συμβολή τους στη νίκη, 48 κάτοικοι τιμήθηκαν ως ήρωες της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ 52.000 κάτοικοι από την Άλμα-Άτα έλαβαν ειδικά βραβεία.
Μετά το τέλος του πολέμου, το γενικό οικιστικό σχέδιο της πόλης αναπτύχθηκε μέσω κοινών προσπαθειών. Το 1980 το γενικό οικιστικό σχέδιο για την ανάπτυξη της Άλμα-Άτα υιοθετήθηκε το 1962-1963 και περιλάμβανε τέσσερις τομείς ανάπτυξης, καθώς και την ανακατασκευή των υφιστάμενων οικιστικών θέσεων. Πολυώροφα κτίρια που είναι ανθεκτικά στους σεισμούς είχαν κατασκευαστεί από το 1966 έως και το 1971. Μαζί με αυτά, μια νέα άποψη για το διοικητικό κέντρο της πόλης αναπτύχθηκε το 1968.
Το 1993, στο Αλμάτι δόθηκε ένα νέο όνομα – Αλμάτι. Τέσσερα χρόνια αργότερα, η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε από την πόλη Αλμάτι στην Αστάνα. Παρά την αλλαγή αυτή στην υπάρχουσα πολιτική δομή, ψηφίστηκε ένας νόμος τον Ιούλιο του 1998 που ορίζει το Αλμάτι ως επιστημονικό, πολιτιστικό, ιστορικό, οικονομικό και βιομηχανικό κέντρο της χώρας.
Το 1998, αναπτύχθηκε το Μεγάλο Οικιστικό Σχέδιο του Αλμάτι – 2020 για να βοηθήσει στη δημιουργία περιβαλλοντικά ασφαλών, αξιόπιστων και κοινωνικά άνετων συνθηκών διαβίωσης στην πόλη. Ο στόχος αυτός μπορεί να ολοκληρωθεί μέσω της συνεχούς ανάπτυξης των υποδομών για τις μεταφορές και την ενίσχυση των στεγαστικών προτύπων.
Ειδικοί Συνεργάτες
- esynergates@dotnews.gr
