Η προφανής συνθηκολόγηση της ελληνικής κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις για το χρέος με τους εταίρους της στην Ευρωζώνη καθιστά λιγότερο πιθανό τον εξαναγκασμό της Αθήνας σε έξοδο από την Ευρωζώνη. Οι πραγματικοί νικητές ωστόσο είναι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που παρέμειναν προσκολλημένες στις περικοπές δαπανών λόγω της έντονης αντίθεσης στο εσωτερικό των χωρών τους. Δεν χρειάζεται να ανησυχούν για μια επιτυχή περιθωριοποίηση της λιτότητας παρέχοντας πολεμοφόδια στους αντιπάλους της, αναφέρει ο Mark Gilbert σε άρθρο γνώμης στο BLOOMBERG με τίτλο «Unlikely Winners of Greece’s Surrender».
Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, οι συνομιλητές της Ελλάδας, σωστά ή λάθος, επέδειξαν ένα ενωμένο μέτωπο αρνούμενοι να υποχωρήσουν στα αιτήματα της Ελλάδας κατά τις συνομιλίες, όπου τα 18 κ-μ συμμάχησαν εναντίον ενός. Σωστά ή λάθος η Γερμανία ήταν αδιάφορη στο εάν η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ ή όχι, επιθυμώντας να επιτρέψει μια Grexit παρά να υποκύψει στη νέα αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, είπε κάποιος. Σωστά ή λάθος επίσης σε όποια αλλαγή προβεί επίσης η Ελλάδα από τις υπάρχουσες δεσμεύσεις της θα πρέπει να είναι δημοσιονομικά ουδέτερες, με την κυβέρνηση να πρέπει να δείξει πως ακριβώς σχεδιάζει να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της. Μη κοστολογημένα μέτρα, όπως η υπόσχεση για συλλογή εκκρεμών φόρων, δεν πρόκειται να περάσουν.
Αντίθετα η Ελλάδα υποχώρησε σε πέντε τουλάχιστον από τις κρίσιμες προεκλογικές της υποσχέσεις έναντι μιας αδιάλλακτης αντιπολίτευσης της οποίας ηγείται η Γερμανία. Δεν υπήρξε επέκταση της περιόδου αποπληρωμής του χρέους της χώρας, Η Ελλάδα συνεχίζει να έχει την εποπτεία της Τρόικα, έστω και ένα οι φύλακές της έχουν άλλη ονομασία (καθώς αποκαλούνται σήμερα ‘θεσμοί’), δεν υπάρχει αναθεώρηση των μεταρρυθμίσεων της προηγούμενης κυβέρνησης, τα κεφάλαια που προορίζονταν για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για την ελάφρυνση της οικονομικής δυσπραγίας, ενώ αναγνωρίστηκε η ανάγκη για την επίτευξη ενός αισθητού δημοσιονομικού πλεονάσματος.
Οι παραχωρήσει αυτές θα είναι ενδεχομένως δύσκολο για το ΣΥΡΙΖΑ να περάσουν στο εσωτερικό, έχοντας ως δεδομένο την προεκλογική του στρατηγική, αλλά θα είναι πολύ χρήσιμες, για παράδειγμα, για τον Ισπανό Πρωθυπουργό, Mariano Rajoy, που θα έχει εκλογές στα τέλη του έτους.
Εάν η Ελλάδα πετύχαινε κάποιες παραχωρήσεις από τους εταίρους της στην Ευρωζώνη τότε τα αντιπολιτευόμενα κόμματα σε άλλες χώρες –η Πορτογαλία θα έχει επίσης εκλογές φέτος, η Ιρλανδία το επόμενο έτος, ενώ οι συμμαχικές κυβερνήσεις της Ιταλίας ως γνωστόν ασταθείς- θα μπορούσαν να τις χρησιμοποιήσουν ως απόδειξη ότι η εγκατάλειψη της λιτότητας είναι μια αποδεκτή οικονομική στρατηγική εντός της Ευρωζώνης. Αντίθετα η Γερμανία υπογράμμισε στους ψηφοφόρους όλης της Ευρώπης –σωστά ή λάθος εκ νέου- ότι η Ευρωζώνη δεν πρόκειται να αποδεχθεί όλες τις απόψεις για την οικονομία.
ΠΗΓΗ: mignatiou.com
