Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης της Ιταλικής εφημερίδας La Reppublica, γίνεται άμεση αναφορά στην έναρξη συμβάσεων συνεργασίας μεταξύ ξένων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των Ιταλικών προμηθευτριών τους για υποχρέωση, των δεύτερων απέναντι στους πρώτους, ρήτρας από το ευρώ στη λιρέτα. Αντιλαμβανόμαστε όλοι τη σοβαρότητα αλλά και έκταση που λαμβάνει πλέον το γεγονός ότι οι αγορές και οι πολίτες έχουν ξεκινήσει να προεξοφλούν ότι το ευρώ είναι αναστρέψιμο νόμισμα, παρά τις όποιες λεκτικές διαβεβαιώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για το αντίθετο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν αυτό δεν συμβεί σήμερα τότε είναι πολύ πιθανό να συμβεί αύριο, μεθαύριο ή μέχρι να προκύψει η επόμενη κρίση στην ευρωζώνη. Νομοτελειακά, σύμφωνα και με τον νέο, σφοδρότατο, κύκλο λιτότητας στις περισσότερες Ευρωπαϊκές οικονομίες, ακολουθούμενος από σωρεία αποτυχημένων, αυτό είναι κάτι που προεξοφλείται ότι θα συμβεί άμεσα.
Από την άλλη πλευρά η Τράπεζα της Ελλάδος, ανακοίνωσε πρόσφατα, ότι το β΄ τρίμηνο του 2015, τα κριτήρια χορήγησης δανείων προς μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις (ΜΧΕ) έγιναν πιο αυστηρά σε σχέση με το α΄ τρίμηνο του 2015 (βλ. Διάγραμμα 1), εξαιτίας των συνθηκών ρευστότητας που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες και των δυσκολιών πρόσβασής τους στις αγορές χρήματος. Επιπλέον, τα κριτήρια αναμένεται να γίνουν πιο αυστηρά και κατά τη διάρκεια του επόμενου τριμήνου.
Η νέα συμφωνία ανακεφαλαίωσης των Ελληνικών Τραπεζών προβλέπει συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, από τον οποίο και θα προέλθει η κυρίως χρηματοδότηση τους, δεδομένου ότι ούτε οι υφιστάμενοι μέτοχοι, ούτε το Ελληνικό δημόσιο διαθέτουν την ικανή ρευστότητα, όχι μόνο στο μετοχικό κεφάλαιο αλλά και στη διοίκηση τους. Ποια Γερμανική ή οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή διοίκηση θα δεχτεί να χρηματοδοτήσει την Ελληνική αγορά και επιχειρήσεις αλλά και με ποια κριτήρια;
Αν όχι από τις τράπεζες, πολλοί θεωρούν ότι η ρευστότητα στην Ελληνική αγορά θα μπορέσει να αποκατασταθεί μέσω του πακέτου Γιούνκερ, 35-40 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα επόμενα 5 έτη. Πλανώνται πλάνηv οικτράn όσοι πιστεύουν ότι το πακέτο αυτό θα απορροφηθεί από την Ελληνική αγορά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), καθώς το μεγαλύτερο του κομμάτι προβλέπεται να ενισχύσει μεγάλα έργα και ξένες πολυεθνικές επιχειρήσεις που θα στραφούν επενδυτικά στη χώρα μας.
Η λιτότητα και η απουσία χρηματοδότησης οδηγεί σε γρήγορο θάνατο την πλειονότητα των Ελληνικών αλλά και Ευρωπαϊκών ΜΜΕ και αγοράς γενικότερα και σε εξαθλίωση τον, χωρίς εργασιακά πλέον δικαιώματα, εργατικό πληθυσμό της, εντός της ευρωζώνης. Θέλω να πιστεύω ότι ο Ευρωπαϊκός λαός και ΜΜΕ διαθέτουν καλά αντανακλαστικά και ότι θα υπάρξει άμεση αντίδραση απέναντι σε αυτό το αδιέξοδο.
Παρόλα αυτά, συμφωνώ με τον, Τζώρτζ Όργουελ, συγγραφέα του πρωτοποριακού για την εποχή του αλλά και προφητικού για ότι συμβαίνει σήμερα, μυθιστόρημα του, 1984, ως προς το ότι «σε μια εποχή καθολικής εξαπάτησης το να λέει κανείς την αλήθεια είναι μια επαναστατική πράξη». Πολύ φοβάμαι, λοιπόν, ότι ο Ελληνικός και Ευρωπαϊκός λαός κινδυνεύει να μετατραπεί στον ήρωα του βιβλίου του, ο οποίος βασανισμένος, διαλυμένος και με το ηθικό και την συνείδηση του κατεστραμμένα, όχι μόνο αποδέχεται την κυριαρχία ενός απολυταρχικού καθεστώτος, αλλά το αγαπά με όλο του το είναι.
