Search
Monday 12 December 2016
  • :
  • :

Τον δυνατό τον σέβονται όλοι!

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΑΜΟΥΡΙΔΗΣ
Τουρκία. Γνωστή αλλά τόσο άγνωστη στο ευρύ κοινό. Προσπαθούμε να κατανοήσουμε την πολιτική της και το μόνο που βιώνουμε είναι το αποτέλεσμα αυτής, δεδομένης και της διαχρονικής υποχωρητικότητας των ελληνικών κυβερνήσεων.

Στην προσπάθειά μας να ρίξουμε φως σε αυτό που λέμε τουρκική εξωτερική πολιτική και διπλωματία ζητήσαμε την άποψη ενός έμπειρου ανθρώπου και παράλληλα βαθέως γνώστη της τουρκικής πολιτικής, του Νικόλαου Ταμουρίδη, Αντιστράτηγου (ε.α), Επίτιμου Α’ Υπαρχηγού ΓΕΣ ο οποίος μεταξύ άλλων διετέλεσε σε επιτελικές θέσεις στα στρατηγεία του NATO στη Νάπολη (AFSOUTH) και την Κωνσταντινούπολη (NRDC-T).

Καθόλη τη συζήτηση η οποία ξεπέρασε τις 3 ώρες κατέστη σαφές το πλαίσιο στο οποίο βασίζεται η τουρκική εξωτερική πολιτική αλλά ταυτόχρονα και οι αδυναμίες της ίδιας της Τουρκίας. Αν μπορούσαμε να πούμε κάτι τελευταίο, αυτό είναι ότι εμείς ορίζουμε τις τύχες της Πατρίδας μας ανεξαρτήτως των σχεδιασμών τρίτων κέντρων, αρκεί να ενεργοποιηθούμε και να αποκτήσουμε Στρατηγική μαζί με την αναγκαία πολιτική βούληση.

iReport.gr: Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας με τον Ερντογάν επικεφαλής, δείχνει ότι αλλάζει. Στην εξίσωση “τουρκική εξωτερική πολιτική” έχει εισέλθει σαφώς και ο παράγοντας Ισλάμ. Περιγράψτε μας τον ρόλο της καθώς και πως αυτή έχει πλέον διαμορφωθεί υπό το πρίσμα των εξελίξεων στην ευρύτερη περιφέρεια της Τουρκίας.

Νικόλαος Ταμουρίδης: Η γενική πολιτική της Τουρκίας δεν έχει αλλάξει. Είναι πάγια και βασίζεται κατά πολύ στη ρήση του Κεμάλ ”Yurtta barış dünyada barış” (Ειρήνη στην πατρίδα ειρήνη στον κόσμο). Ανεξάρτητα από το ποσοστό του παράγοντα Ισλάμ, η Τουρκία έχει ως βασικό στόχο της εθνικής της στρατηγικής να καταστεί μια από τις πιο ισχυρές χώρες του κόσμου, δηλαδή μια υπερδύναμη.

Την σημερινή βέβαια εποχή, η Τουρκία του Ερντογάν εκμεταλλεύεται την προϊούσα ισλαμοποίηση της Ευρώπης, εγκαθιδρύοντας στο εσωτερικό ένα σωβινιστικό και ρατσιστικό μοντέλο κράτους-έθνους, με την δόμηση μιας νεο-εθνικιστικής ισλαμικής κοινωνίας που έχει ένα παράξενο νεο-οθωμανικό προφίλ, όπου η τουρκική κυβέρνηση υποστηρίζει με τεράστια κεφάλαια το θρησκευτικό Ισλάμ.

Η εν γένει πολιτική της Τουρκίας, έχει ως εφαλτήριο την εσωτερική πολιτική που προσβλέπει στην απόλυτη τάξη. Έτσι, η πολιτική των μηδενικών προβλημάτων, που υποστήριζε μέχρι πρόσφατα ότι εφαρμόζει η Τουρκία με τους γείτονές της, μοιραίως φαίνεται να έχει περάσει στο εσωτερικό της χώρας, όπου δύο είναι οι μεγάλες απειλές: οι διασπαστικές τάσεις (π.χ. Κουρδική αυτονομία ή απόσχιση) και η οπισθοδρόμηση (π.χ. φανατικό ισλάμ, εθνικο-θρησκευτικές μειονότητες). Η εξωτερική δε πολιτική της εξακοντίζεται σε τρεις άξονες, την ισορροπία ανεξαρτησίας και ασφάλειας μέσω των σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ, το μέγιστο δυνατό όφελος/συμφέρον από τις σχέσεις της με τις γείτονες χώρες (όπου πρώτη θέση κατέχει η Ελλάδα, ως εμπόδιο για τη διείσδυση στην Ευρώπη και δεύτερο η Συρία ως εμπόδιο προς τη Μ. Ανατολή) και το περιφερειακό-παγκόσμιο όραμά της με βάση την Ευρώπη και ανοίγματα και επιρροές στην Ασία και την Αφρική (μέσω των τουρκόφωνων και ισλαμικών πληθυσμών).

Ολόκληρη η συνέντευξη στο iReport.gr




Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *