Με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τονίστηκε ξανά χθες από ανώτερο αξιωματούχο του ΔΝΤ, η ανάγκη να ακολουθηθούν οι δύο πυλώνες που εισήγαγε η κ. Κριστίν Λαγκάρντ για την Ελλάδα, και αφορούν την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων.
Στις δηλώσεις και στις εκθέσεις τους, τα στελέχη του Ταμείου τοποθετούνται με ακρίβεια για τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας, όπως για το τι πρέπει να συμβεί για να εξέλθει η Ελλάδα της άνευ προηγουμένου κρίσης.
Απαντώντας σε ερώτηση του «Εθνους», για τα πρωτογενή πλεονάσματα που ζητούν οι Ευρωπαίοι, ο Βίτορ Κασπάρ, επικεφαλής του Δημοσιονομικού Τομέα έδωσε μία απάντηση ώστε να μην χωρά καμία αμφιβολία για τις προθέσεις του ΔΝΤ στη συνέχεια.
«Θέλω απλώς να επαναλάβω», είπε στο Εθνος, «την γνωστή και διατυπωμένη θέση του ΔΝΤ. Το Ταμείο υποστηρίζει σθεναρά, καταρχάς την ανάγκη προσαρμογής της Ελλάδας αναφορικά με την δημοσιονομική προσαρμογή και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Αυτές πρέπει να είναι ρεαλιστικές. Κατά την άποψη μας μια ρεαλιστική πολιτική από την πλευρά της Ελλάδος πρέπει να συνδυάζεται με βελτιωμένες προσπάθειες ελάφρυνσης χρέους από την πλευρά των ευρωπαίων προκειμένου να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».
Την ίδια στιγμή το Ταμείο διατυπώνει την αντίθεσή του με τα υπερβολικά πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτούν οι Ευρωπαίοι και με επιθετικό τρόπο αφήνει να εννοηθεί ότι η επιμονή στο 3,5% μπορεί να απαιτήσει τη χρησιμοποίηση του περίφημου «κόφτη».
Σύμφωνα με την έκθεση Fiscal Monitor, που παρουσίασε ο κ. Κασπάρ, το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδος θα ανέλθει στο 3,4% του ΑΕΠ το 2016 και στο 2,7% το 2017, για να υποχωρήσει στο 1,7% το 2018 και το 2019.
Το Ταμείο προβλέπει αισθητη μείωση των δημοσίων εσόδων καθώς όπως αναφέρει από το 47,2% του ΑΕΠ το 2016, οι εισπράξεις θα περιοριστούν στο 46,2% του ΑΕΠ το 2017, στο 45,1% του ΑΕΠ το 2018, στο 44,2% του ΑΕΠ το 2019, στο 43,5% του ΑΕΠ το 2020 και στο 43,2% του ΑΕΠ το 2021.
Είναι σημαντική και η πρόβλεψη του Ταμείου για τις δημόσιες δαπάνες καθώς αναμένει γενναία αποκλιμάκωση. Αναφέρει ότι το 50,5% του ΑΕΠ το 2016, θα υποχωρήσουν στο 48,9% του ΑΕΠ το 2017, στο 46,8% του ΑΕΠ το 2018, στο 46% του ΑΕΠ το 2019, στο 45,5% του ΑΕΠ το 2020. Το 2021 θα καταλήξουν στο 45,8% του ΑΕΠ το 2021.
Το ΔΝΤ πιστεύει ότι το δημόσιο χρέος θα αποκλιμακωθεί κατά 14,2% του ΑΕΠ από φέτος μέχρι το 2021, και στηρίζει την άποψη αυτή στην οικονομική ανάπτυξη και τα πρωτογενή πλεονάσματα. Πάντως προσμετρά τα έντοκα γραμμάτια και τα δάνεια των επιχειρήσεων του δημοσίου.
Συγκεκριμένα: Από το 183,4% του ΑΕΠ το 2016, θα αυξηθεί στο 184,7% του ΑΕΠ το 2017 και το 2018, για να υποχωρήσει στο 178,5% του ΑΕΠ το 2019, στο 173,1% του ΑΕΠ το 2020 και στο 169,2% του ΑΕΠ το 2021.
Με βάση τις παραπάνω προβλέψεις, πηγή μας είπε ότι θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι θα απαιτηθεί η ενεργοποίηση του περίφημου «κόφτη» για να καλυφθούν οι στόχοι.
Βασικά τα στελέχη του Ταμείου φαίνεται να εκτιμούν ότι οι στόχοι που έθεσε η κυβέρνηση και παρουσίασε στον προϋπολογισμό δεν θα επιτευχθούν.
Σύμφωνα με την έκθεση «οι δημοσιονομικές προβλέψεις αντικατοπτρίζουν την αξιολόγηση του προσωπικού του ΔΝΤ, με την προϋπόθεση της πλήρους εφαρμογής της δέσμης μέτρων δημοσιονομικής πολιτικής εκ μέρους των αρχών στο πλαίσιο του προγράμματος που υποστηρίζεται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας».
Το Ταμείο υποστηρίζει ότι ακόμα και με την απόλυτη εφαρμογή των υποχρεώσεων της, η Ελλάδα θα έχει το 2018 πρωτογενές πλεόνασμα 1,6% του ΑΕΠ και όχι 3,5% του ΑΕΠ που προβλέπει το πρόγραμμα του ESM.
Σε δεύτερη έκθεση για την Παγκόσμια Χρηματοοικονομική Σταθερότητα (Global Financial Stability Report), το Ταμείο αναφέρει ότι προτεραιότητα πρέπει να αποτελεί η μείωση των «κόκκινων δανείων» και η αντιμετώπιση των κεφαλαιακών ελλείψεων μερικών ευρωπαϊκών τραπεζών.
Σύμφωνα με την έκθεση απαιτείται άμεσα δράση ώστε να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος των μη εξυπηρετούμενων δανείων και η χαμηλή κερδοφορία των τραπεζών της Ευρωζώνης.
Το Ταμείο έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, και στην έκθεση του τονίζεται ότι μπορούν να αποδώσουν μεγάλα οφέλη οι μεταρρυθμίσεις που επιταχύνουν την ανάκτηση περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών και διευκολύνουν τις διαδικασίες αντιμετώπισης αφερεγγυότητας. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι αποτελεί προτεραιότητα η μείωση των δανείων που δεν εξυπηρετούνται και η αντιμετώπιση των ελλείψεων κεφαλαίου των μικρών τραπεζών.
Οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ που ασχολήθηκαν με το θέμα υπολογίζουν ότι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των τραπεζών της Ευρωζώνης αγγίζουν τα 900 δισ. ευρώ. Το Ταμείο υποστηρίζει την πώλησή τους καθώς αυτό θα πρόσφερε κεφαλαιακό κέρδος 64 δισ. ευρώ στις ευρωπαϊκές τράπεζες. Εάν δεν πωληθούν, το ΔΝΤ υπολογίζει ότι οι τράπεζες θα απωλέσουν κεφάλαια ύψους 85 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι κυβερνήσεις μπορούν να βοηθήσουν με αλλαγές στο νομικό πλαίσιο, για να κάνουν ευκολότερη την απαλλαγή των τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια. Το Ταμείο εκτιμά ότι οι ιταλικές και οι ελληνικές τράπεζες θα είναι οι περισσότερο ωφελημένες από τις αλλαγές αυτές.
Αναφορικά με τις ελληνικές τράπεζες, το Στέλεχος του Ταμείου Μάθιου Τζόουνς είπε στο «Εθνος» τα εξής:
«Αυτα που λέμε στην έκθεση για το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης αφορούν και στην Ελλάδα με ιδιαίτερη ένταση. Είναι ξεκάθαρο οτι η βασική πρόκληση στην Ελλάδα είναι η αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων (ΜΕΔ). Οι Ελληνικές τράπεζες έχουν περάσει από σειρά στρες τεστ και την ανακεφαλαιοποίηση ως μέρος του προγράμματος. Νομίζω οτι αυτό σημαίνει πως οι ελληνικές τράπεζες έχουν στην παρούσα φάση κεφαλαιακή επάρκεια».
«Ωστόσο -συνέχισε ο κ. Τζόουνς- έχουν μία ολοκληρωμένη σειρά διαρθρωτικών σχεδίων εξυγίανσης στο πλαίσιο του προγράμματος που πρέπει να εφαρμόσουν για να συνεχίσουν να έχουν κεφαλαιακή επάρκεια. Μεγάλο μέρος αυτού του σχεδίου περιλαμβάνει την αντιμετώπιση του ΜΕΔ, και αν αυτά τα σχέδια εφαρμοστούν οι τράπεζες θα πρέπει να παραμείνουν κεφαλαιοποιημένες επαρκώς. Μία μεγάλη πρόκληση για τις ελληνικές τράπεζες όπως και για τις άλλες ευρωπαικές τράπεζες είναι η κερδοφορία, η οποία κατά κάποιο τρόπο αντιμετωπίζεται μέσω του σχεδιου εξυγίανσης. Είναι ξεκάθαρο οτι η αντιμετώπιση του προβλήματος των ΜΕΔ απαιτεί έναν αριθμό μέτρων από την πλευρά της κυβέρνησης, για να διαμορφώσει το νομικό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένης μίας διαδικασίας εξωδικαστικών συμβιβασμών, μεταρρυθμίσεις στο αστικό δίκαιο, και υπάρχει ένα σημαντικό χάσμα στην εφαρμογή ως προς την ικανότητα των δικαστηρίων να διεκπεραιώσουν αλλά και να αξιολογήσουν αυτόν τον υψηλό αριθμό υποθέσεων, κάποιες από τις οποίες είναι πολύπλοκες. Είναι ξεκάθραρο ότι είναι μεγάλη πρόκληση για την Ελλάδα τα ΜΕΔ, που ανέρχονται στο 50% του συνόλου περίπου. Αυτή είναι σημαντική πρόκληση και χρειάζεται έναν αριθμό μεταρρυθμίσεων για να διασφαλιστεί η συνεπής εφαρμογή τους ώστε να μειωθούν τα ΜΕΑ και να μπορεί να επιτευχθεί η κερδοφορία των τραπεζών».
Πηγή: mignatiou.com, Φωτογραφία: ibtimes.co.uk
Loading ...