Search
Friday 13 January 2017
  • :
  • :
Επικαιρότητα

Πώς να τη γιατρέψεις την παλιά πληγή βαθιά μες στην ψυχή

Print Friendly

ΜΑΘΗΤΕΣ
Στην Ελλάδα υπάρχει η ιδέα ενός πολιτικού κόμματος που αγκαλιάζει όλες τις δραστηριότητες του ατόμου, από τη γέννηση μέχρι το θάνατο του, που αξιώνει να καθοδηγεί τις απόψεις του περί παντός επιστητού, και που μετά χαράς κάνει όλα τα προβλήματα ζητήματα κομματικής κοσμοεικόνας. Οργανώνονται σε ομίλους, όπως στον αθλητισμό και στις αθλοπαιδιές, το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ κ.λ.π. όπου τα μέλη δε θα μολύνονται από άλλες απόψεις.

Το μέλος του κόμματος πρέπει να διακρίνεται από τους άλλους στους τρόπους χαιρετισμού και στις μορφές προσφώνησης. Ακούμε για Νεοδημοκράτες, για Πρασινοφορουρούς, για Κομμούνια, για Συριζαίους, και πρόσφατα για Χρυσαυγίτες, για Ποταμίσιους, για ΑΝΕΛ, για Λεβέντηδες κτλ..

Επίσης, μπορεί κανείς να διατηρήσει ή να βελτιώσει τη θέση του μόνο ως μέλος μιας οργανωμένης ομάδας – από επιχειρηματίες μέχρι απλούς εργάτες -, ικανής να επηρεάζει ή να ελέγχει την κρατική μηχανή προς το συμφέρον της. Κατά αυτόν τον τρόπο, αυτό που υπόσχεται κάθε πολιτικό κόμμα δεν είναι μια πλήρης ισότητα, αλλά μια δικαιότερη και πιο ίση κατανομή. Ο μόνος στόχος που επιδιώκεται στα σοβαρά δεν είναι η ισότητα με την απόλυτη έννοια, αλλά «μεγαλύτερη ισότητα», σαφώς για την εκάστοτε οργανωμένη ομάδα που ελέγχει την κρατική μηχανή προς το συμφέρον της.

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι την παραπάνω εικόνα τη βρίσκει κανείς και στην Ελληνική παιδεία. Εδώ μπορεί να αλλάζουν οι προσφωνήσεις και χαιρετισμοί αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. Για παράδειγμα ακούμε για Οννεδίτες (ΝΔ), Πασπίτες (ΠΑΣΟΚ), Κνίτες (ΚΚΕ), Νεολαίους Σύριζα (ΣΥΡΙΖΑ), Χρυσαυγίτες (ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ) κτλ. Με δυο λόγια, αυτούς που μελλοντικά θα βρεθούν στα αντίστοιχα πολιτικά κόμματα και θα κυβερνήσουν. Το ίδιο με πιο πάνω έτσι και ο φοιτητής μπορεί να διατηρήσει ή να βελτιώσει τη θέση του μόνο ως μέλος μιας οργανωμένης ομάδας.

Η Ελληνική αγωγή που είναι ως ένα πολύ μεγάλο βαθμό αν όχι εξ ολοκλήρου βασισμένη, επηρεασμένη, θεμελιωμένη και δομημένη πάνω στη Γερμανική, αντιπροσωπεύει σήμερα τη χείριστη της μορφή και εικόνα. Ακόμη όμως και για την πρακτικά «καλή» της μορφή και εικόνα, ο Φρίντριχ Νίτσε στο δοκίμιο του με τίτλο «Ιστορία και Ζωή» από τον 19ο αιώνα μας λέει ότι «η αγωγή της Γερμανικής νεολαίας έχει ως αφετηρία της ακριβώς αυτή τη λαθεμένη και στείρα έννοια του πολιτισμού: ο στόχος της, δεν είναι διόλου ο ελεύθερος μορφωμένος άνθρωπος, αλλά ο λόγιος, ο άνθρωπος της επιστήμης, και μάλιστα ο κατά το δυνατόν γρήγορα αξιοποιήσιμος άνθρωπος της επιστήμης, που στέκεται παράμερα από τη ζωή για να τη γνωρίζει με περισσή ευκρίνεια· το αποτέλεσμα της, ιδωμένο με το κοινό-εμπειρικό πρίσμα, είναι ο ιστορικο-αισθητικά μορφωμένος Φιλισταίος, ο προπέτης πολύξερος, ο νιόβγαλτος σοφός, που φλυαρεί για το κράτος, για την εκκλησία, για την τέχνη, το αισθητήριο κέντρο για κάθε λογής αισθήματα από δεύτερο χέρι, το αχόρταγο στομάχι που ωστόσο δεν ξέρει τι πάει να πει αληθινή πείνα και δίψα».

Ακόμη μεγαλύτερος κίνδυνος από των παραπάνω όμως είναι το γεγονός ότι η Ελληνική αγωγή και εκπαίδευση στηρίζεται σε μια θεμελιώδη ψυχολογική πλάνη: φαντάζεται ότι η αποστήθιση των εγχειριδίων αναπτύσσει τη διάνοια. Επομένως, πασχίζει κανείς να τα μάθει όσο το δυνατόν καλύτερα· και, από το κατώτερο σχολείο ως το διδακτορικό, ο νέος άνθρωπος δεν κάνει άλλο από το να καταπίνει το περιεχόμενο των βιβλίων, δίχως να ασκεί ποτέ την κρίση του και την πρωτοβουλία του. Ο Σωκράτης το θεωρούσε πάθος παραπλήσιο με την παραφροσύνη να φαντάζεται κανείς πως κατέχει μια αρετή όταν δεν την κατέχει. Τις παραπάνω παθογένειες ελάχιστοι νέοι Έλληνες καταφέρνουν να ξεπεράσουν, ακόμη και όσοι από αυτούς θα πραγματοποιήσουν τις ανώτατες τους σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Δεν είναι απλό να αλλάξει κανείς το DNA του….

Εν κατακλείδι λοιπόν και χρησιμοποιώντας τα λόγια του Τζορτζ Όργουελ  από το μυθιστόρημα του με τίτλο «1984 Ο Μεγάλος Αδερφός», «κατά κάποιο τρόπο η κοσμοθεωρία του κόμματος επιβάλλεται με περισσότερη επιτυχία στους ανθρώπους που είναι ανίκανοι να την καταλάβουν. Μπορούν να τους κάνουν να δεχτούν τις πιο κατάφωρες παραβιάσεις της αλήθειας, γιατί δεν καταλαβαίνουν ποτέ το μέγεθος αυτού που τους ζητάνε και δεν ενδιαφέρονται ποτέ αρκετά για τα δημόσια πράγματα ώστε να αντιληφθούν τι συμβαίνει. Από έλλειψη κατανόησης των πραγμάτων, παραμένουν υγιώς σκεπτόμενοι. Καταπίνουν οτιδήποτε, και αυτό που καταπίνουν δεν τους κάνει κακό, γιατί δεν τους αφήνει κανένα υπόλειμμα, ακριβώς όπως ένας κόκκος στάρι περνάει στο σώμα ενός πουλιού χωρίς να χωνευτεί».

Ο Νεοέλληνας βγαλμένος μέσα από τη στατική αλλά εξαιρετικά μαγική εικόνα του αείμνηστου Θ. Αγγελόπουλου. Το μουσικό κομμάτι με τίτλο «Ταξίδι στα Κύθηρα», από την ομώνυμη του ταινία, σε μουσική Ελένης Καραΐνδρου και με ερμηνευτή το Γιώργο Νταλάρα, μας λέει «Άρρωστη καρδιά δε βρίσκει γιατρειά…. πώς να τη γιατρέψεις την παλιά πληγή βαθιά μες στην ψυχή Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή να ξαναρθεί, το καράβι στο λιμάνι θα φανεί θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας».

Καλή ακρόαση.

Φωτογραφία: dailygenius.com

Γιάννης Κίτσος

Γιάννης Κίτσος

Σύμβουλος Επιχειρηματικού Σχεδιασμού


Βιογραφικό…




Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *