Επικαιρότητα

Μια θλιβερή σκέψη που χορεύεται…

ΑΡΓΕΝΤΙΝΙΚΟ ΤΑΝΓΚΟ
Ο Enrique Santos Discepolo, κορυφαίος δημιουργός και συνθέτης του τάνγκο, έδωσε τον πιο σαφή και συνάμα ευαίσθητο ορισμό του : “Είναι μια θλιθερή σκέψη που χορεύεται”…

Όπως είναι γνωστό, το τάνγκο ξεκίνησε και έγινε γρήγορα διάσημο στις κακόφημες γειτονιές του Μπουένος Άιρες στα 1890. Σταδιακά όμως διαδόθηκε σχεδόν σε όλον τον κόσμο μέχρι το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και σήμερα έχει φανατικούς θαυμαστές που δε διστάζουν να χορέψουν και να γίνουν κοινωνοί αυτής της μοναδικής “πίκρας” που σε ταξιδεύει στο Μπουένος Αίρες με το πρώτο άκουσμα του μπαντονεόν.

Χαρακτηριστικά στοιχεία του τάνγκο είναι η κοντινή αγκαλιά, η επικοινωνία μεταξύ των δύο παρτενέρ… Ο κόσμος χάνεται γύρω τους όταν εκέινοι χορεύουν. Η ντάμα περιμένει τα σημάδια του καβαλιέρου για να προβεί σε μια συστάδα όμορφων κινήσεων με έντονες γραμμές και έντονο το θηλυκό στοιχείο σε κάθε της βήμα. Ο καβαλιέρος από την άλλη, διευθύνει, στηρίζει, προβάλλει τη ντάμα του και μαζί ισορροπούν σε έναν στρόβιλο βημάτων και συναισθημάτων. Ο ένας για τον άλλο.

Το τάνγκο είναι ένας εσωστρεφής χορός σχεδόν ενδοσκοπικός. Εδώ δε χωράνε οι φανφάρες και τα έντονα υπεροπτικά στησίματα. Ακόμη και το ντύσιμο αυτών που χορεύουν έχει τους “κανόνες” του. Ο καβαλιέρος φορά σακάκι ριγέ συνήθως, γιλέκο. Η ντάμα φορά συνήθως φόρεμα που έχει κάποιο σκίσιμο το οποίο επιτρέπει τις περίτεχνες κινήσεις στα πόδια

Βέβαια δεν μπορεί κανείς να το χαρακτηρίζει μόνο δραματικό. Έχει και τις χαρούμενες εκφάνσεις του. Μετά από έναν όμορφο χορό μόνο ευτυχία μπορεί να νιώσει κάποιος. Εκείνη τη μικρή στιγμή ευτυχίας που δε θα την άλλαζες με τίποτα. Την ουσία της ζωής.

Φωτογραφία: michebel.blogspot.com

Μάρω Σκλαβούνου

Μάρω Σκλαβούνου

Καθηγήτρια Χορού


Βιογραφικό…




Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *