Search
Tuesday 27 December 2016
  • :
  • :
Επικαιρότητα

Η εποχή του Ντόναλντ Τραμπ: Η Αμερική και ο κόσμος εισέρχονται σε περίοδο αβεβαιότητας

ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

Τώρα πια από τη Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου είναι επίσημο, όσο και αν ο μισός πληθυσμός της Αμερικής και κάτι δισεκατομμύρια εκτός της χώρας, δεν μπορούν ακόμα να το χωνέψουν…

Ο Ντόναλντ Τραμπ, λοιπόν, και με την εκλεκτορική σφραγίδα, είναι ο επόμενος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την πορεία της υπερδύναμης, τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική κατεύθυνση της. Η πρώτη κατάθεση μου, μετά λόγω γνώσεως και εμπειρίας από τα πολλά χρόνια στην Ουάσιγκτον, τούτος ο Πρόεδρος θα είναι διαφορετικός και δεν θα μας επιτρέψει να πλήξουμε. Οι πόλεμοί του στο εσωτερικό και το εξωτερικό φοβάμαι πως θα είναι πραγματικοί και επιζήμιοι.

Τα πρώτα δείγματα από την στελέχωση της κυβέρνησης του, είναι τελείως αποθαρρυντικά. Ποιες είναι οι επιλογές του, που δικαίως χαρακτηρίστηκαν προκλητικές; Γεράκια, πρώην στρατηγοί, ηλικιωμένοι δισεκατομμυριούχοι και ακραία συντηρητικοί πολιτικοί, είναι αυτοί που θα προτείνουν τις πολιτικές του, αν και πρόκειται για άνθρωπο «αρρωστημένα εγωϊστή» που να είμαστε βέβαιοι πως θα έχει τον τελευταίο λόγο. Οι σοβαροί αναλυτές στην Ουάσιγκτον, των οποίων την κρίση εμπιστεύομαι, περιγράφουν την υπό διαμόρφωση κυβέρνηση του κ. Τραμπ ως την «πιο συντηρητική όλων των εποχών». Θα προσθέσω ότι μερικοί εξ αυτών διακρίνονται για τις αυτοκαταστροφικές τάσεις τους, και για τις ακροδεξιές ιδέες τους.

Όσοι προέβλεπαν ή ήλπιζαν ότι θα ακολουθήσει πιο μετριοπαθή πολιτική από αυτήν που εξήγγειλε κατά την διάρκεια των προεκλογικών ομιλιών του, διαψεύδονται. Ως πρόεδρος εν αναμονή ο κ. Τραμπ, συνεχίζει να είναι απρόβλεπτος και να διαμορφώνει πολιτική μέσω του Twitter, νομίζοντας πως έτσι παραγκωνίζει τα μέσα ενημέρωσης. Είναι μία ανατρεπτική τακτική επικοινωνίας που δεν έχει καταγραφεί στο παρελθόν, και η οποία μέχρι της στιγμής τον εξυπηρετεί.

Έχει καταστήσει στόχο τα ΜΜΕ και δυστυχώς μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του, τον πιστεύει. Μερικές φορές παρακολουθώντας τις επιθέσεις εναντίον των δημοσιογράφων νομίζω ότι από τη μία στιγμή στην άλλη βρίσκομαι στην Ελλάδα. Είναι η ίδια η ρητορική… Όταν υπάρχουν δημοσιεύματα στα μεγαλύτερα αμερικανικά ΜΜΕ, για το αν ο κ. Τραμπ αποτελεί απειλή για την Δημοκρατία στην Αμερική, είναι σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά. Με δεδομένον τον λεγόμενο «Πατριωτικό Νόμο» τον οποίο θα ενισχύσει, θα μπορούσαμε να διακινδυνεύουμε την πρόβλεψη ότι η Δημοκρατία θα δεχθεί επίθεση από το νέο κατεστημένο, που αρνείται την άποψη ότι οι άνθρωποι «είμαστε και πολίτες του κόσμου».

Το μεγαλύτερο ερώτημα αλλά και αίνιγμα, είναι πώς θα διαμορφώσει την εξωτερική πολιτική της χώρας, πως θα χειριστεί τις σημερινές συμμαχίες, πως θα χτίσει νέες. Αποτελεί σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες ποια θα είναι η νέα πορεία της Αμερικής στην διεθνή σκηνή. Οταν ο ίδιος επιλέγει να καταργήσει τους διπλωματικούς διαύλους και να σχολιάζει μέσω πάντα του Twitter «ας κρατήσουν οι Kινέζοι το μη επανδρωμένο υποβρύχιο που μας έκλεψαν» και όταν την ημέρα του θανάτου του Φιντέλ Κάστρο, μέσω πάλι tweet γράφει «είναι νεκρός!», τότε μπορεί ο καθένας να καταλήξει με σχετική ευκολία στο συμπέρασμα, ότι αυτά που θα ζήσουμε -και θα καταγράψουμε- θα είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που γνωρίζαμε.

Στο πλαίσιο αυτό, οι αναλυτές αναμένουν με αγωνία τις πρώτες επίσημες δηλώσεις του, ως Πρόεδρος των ΗΠΑ, για τη Ρωσία. Εάν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις ότι θα τείνει κλαδί ελιάς στον Βλαντιμίρ Πούτιν, τότε θεωρούν ότι ξεκινά δυνατά για να επιβάλει σε παγκόσμιο επίπεδο το αμερικανο-ρωσικό δίπολο, που θα ορίζει τον κόσμο στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, ο Ντόναλντ Τραμπ επιθυμεί τις παλιές «καλές» εποχές, όταν η υπερδύναμη έδινε εντολές στους συμμάχους της και αυτοί τις εκτελούσαν ταπεινωμένοι. Θα το αποδεχθούν οι Ευρωπαίοι; Την απάντηση θα τη δούμε σύντομα στην πράξη.

Και στο εσωτερικό όμως, οι διορισμοί του σε καίρια υπουργεία καταδεικνύουν μια κατεύθυνση αντίθετη προς τα συμφέροντα των χαμηλών οικονομικά στρωμάτων που τον εξέλεξαν. Όπως σχολιάζεται ευρέως δεν είναι δυνατόν οι δισεκατομμυριούχοι Υπουργοί του, να αφουγκραστούν τις αγωνίες του μέσου Αμερικανού. Στο κοινωνικό πεδίο, η επιλογή του για την θέση του υπουργού Δικαιοσύνης, είναι ενδεικτική ενός ακραίου συντηρητισμού που θα καθορίσει το μέλλον των επόμενων γενεών.

Και όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ έχουν αρχίσει και σιγοβράζουν επικίνδυνα φυλετικές εντάσεις σε ολόκληρη την χώρα. Πρόκειται για εντάσεις που ο ίδιος υποδαύλισε και εξέθρεψε με την σκληρή ρητορική του. Όλα αυτά δεν είναι θετικά δείγματα για τις ΗΠΑ και τον κόσμο. Εκτιμάται δε ότι αυτά που θα ζήσουμε την επόμενη τετραετία θα οδηγήσουν την Αμερική πολλά χρόνια πίσω. Σίγουρα δεν θα την κάνουν «μεγάλη ξανά» (great again) όπως είναι το σύνθημά του.

Δημοσιεύθηκε στο GRAVITY REPORT

ΠΗΓΗ mignatiou.com




Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *