Τα κουδούνια ήχησαν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Εκατοντάδες κουδουνοφόροι ξεχύθηκαν το πρωί της Κυριακής στους δρόμους της συμπρωτεύουσας και διασκέδασαν τους περαστικούς, φορώντας τις ιδιαίτερες στολές που επιτάσσει η παράδοση του τόπου τους.
Περισσότερες από 25 ομάδες κουδουνοφόρων με 1.500 συμμετέχοντες παρέλασαν στο λιμάνι της συμπρωτεύουσας και προκάλεσαν το θαυμασμό των περαστικών. Η ιδιαίτερη ενδυμασία και τα δεκάδες κουδούνια της στολής αντιπροσώπευαν την προέλευση της κάθε ομάδας. Μικροί και μεγάλοι, με σεβασμό στην παράδοση του τόπου τους, θορύβησαν ευχάριστα το κέντρο της Θεσσαλονίκης και μοιράστηκαν με τον κόσμο που παρακολουθούσε έκπληκτος τα ήθη και τις παραδόσεις τους.
Η πομπή των κουδουνοφόρων ξεκίνησε από το Λευκό Πύργο και κατέληξε στην πλατεία Αριστοτέλους, όπου κάθε ομάδα κουδουνοφόρων αναπαριστούσε τα έθιμα και τα δρώμενα της περιοχής της. Η παρέλαση των κουδουνοφόρων, η οποία διοργανώθηκε από την ομάδα δράση «οι δρόμοι του κουδουνιού», αποτελεί παράδοση πλέον για τη Θεσσαλονίκη, σηματοδοτώντας τη έναρξη της αποκριάς. Ομάδες από τη Βόρεια Ελλάδα και τη Σκύρο, αλλά και από χώρες του εξωτερικού, όπως τη Βουλγαρία και τη Σερβία που πήραν μέρος για πρώτη φορά στα δρώμενα, παρέλασαν εντυπωσιάζοντας το κοινό που παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον την πομπή.
Η ιδιαίτερη αμφίεση των κουδουνοφόρων
Οι κουδουνοφόροι από το Σοχό Θεσσαλονίκης αποτελούν την πιο χαρακτηριστική μορφή στους «δρόμους του κουδουνιού». Τα μεγάλα κουδούνια, η κόκκινη κάπα, οι χρωματιστές μάσκες και τα τεράστια καπέλα δεν περνούν απαρατήρητα. Ολόκληρο το χωριό, ανεξαρτήτως ηλικίας, ντύθηκε με την παραδοσιακή αμφίεση και κατέβηκε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, χορεύοντας και «πειράζοντας» τους περαστικούς. Εντυπωσιακή ήταν και η αμφίεση των κουδουναραίων του Διστόμου. Οι συμμετέχοντες φορούσαν δέρματα ζώων, μεγάλα κουδούνια, δεμένα στη μέση, και κρατούσαν ένα κλαδί ελιάς, ως ένδειξη της παράδοσης του χωριού. Πιο άγρια και επιβλητική ήταν η αποστολή της Πετρούσας Δράμας, με τις κουκούλες να καλύπτουν το βαμμένο πρόσωπο των συμμετεχόντων και τα μεγάλα κέρατα να προσδίδουν πιο επιθετική διάθεση στην πομπή.
Τα κουδούνια και η σημασία τους
«Το κουδούνι είναι το παν. Δεν υπάρχει σπίτι στο Σοχό Θεσσαλονίκης που να μην έχει κουδούνια», δηλώνει ένας από τους κουδουνοφόρους του Σοχού Θεσσαλονίκης. Τα κουδούνια αποτελούν το χαρακτηριστικό στοιχείο στους «δρόμους του κουδουνιού». Κάθε συμμετέχων, ανεξαρτήτου προέλευσης, φορά πάνω από δέκα χάλκινα κουδούνια, τα οποία έχουν τη δική τους σημασία. «Κάθε χάλκινο κουδούνι συμβολίζει το ξύπνημα της γης και την καρποφορία. Είμαστε πολύ περήφανοι που συνεχίζουμε το έθιμο των παππούδων μας» ανέφερε χαρακτηριστικά ένας από τους συμμετέχοντες του Παλαμά Καρδίτσας.
Η ιστορία των κουδουνιών της Σκύρου
Η αμφίεση των κουδουνοφόρων της Σκύρου φέρει περίπου 25 κουδούνια, μια κάπα και ένα είδος μάσκας, το οποίο καλύπτει ολόκληρο το πρόσωπο, φτιαγμένο από δέρμα μικρού κατσικιού. Η επιβλητική ενδυμασία χρονολογείται από τα αρχαία χρόνια και, όπως υποστηρίζεται, αποτελούσε διονυσιακό έθιμο. Σύμφωνα με την ιστορία του χωριού της Σκύρου, ένας βοσκός είχε ένα μεγάλο κοπάδι προβάτων και σε κάθε πρόβατο είχε δέσει ένα μεγάλο κουδούνι για να εξασφαλίσει την προστασία του. Μια βαρυχειμωνιά, ο βοσκός δεν κατάφερε να προστατεύσει το κοπάδι του, το οποίο πέθανε ολόκληρο από το τσουχτερό κρύο. Ο βοσκός από τη λύπη του, φόρεσε όλα τα κουδούνια γύρω από τη μέση του και άρχισε να περιφέρεται στους δρόμους του χωριού, χτυπώντας τα με μανία. Προς τιμήν του, κάθε κάτοικος του χωριού δένει τα κουδούνια γύρω από τη μέση του για να ξορκίσει το φόβο και το κακό και να υποδεχτεί την ευφορία της γης.
Δείτε μερικές φωτογραφίες:
